waar zijn de vrouwen
waaruit ik voortkom?
waar in mij wonen ze
werken ze door?
wat is hun schade en
waar liggen hun schatten
ik wandel in stilte
de schaamte voorbij
ze dienen en buigen
zorgen en wachten
doen met liefde
een stapje opzij
ik weiger en steiger
ik stamp en schreeuw
wil er niet van weten
sluit mezelf buiten hun tij
toch hoor ik ze roepen
ze fluisteren mijn naam
voel een diep verlangen
een oude vrouw komt naast mij staan
geduldig heeft ze op me gewacht
haalt me op uit verloren tijd
laat me proeven van de vrouwen
zonder hen raak ik mezelf kwijt
ik voel hun geest
door mijn uitgedroogde botten
groei en bloei
stroomt in mijn diepste grotten
in hun bedding kan ik me vinden
met een oeroud weten verbinden
verwonderd proef ik vuur en verscheidenheid
adem in eenvoud en kom van binnenuit
Anka Steinfort